ประเพณีขนทรายเข้าวัด

ภาคเหนือเป็นเมืองแห่งพระพุทธศาสนา คนทางเหนือจึงนิยมมาทำบุญกันทุกวันพระ และเมื่อมีปัญหาใดก็มักจะนำวัดมาเป็นที่พึ่ง ทั้งการประชุมในหมู่บ้าน งานประจำปีในหมู่บ้านมักจะนิยมทำในวัดจึงมีความเชื่อว่าขนาดเดินเข้าออกวัดจะมีทรายของวัดติดเท้าไปด้วย เกร็งว่าจะเป็นการลักขโมยทรายวัดออกไปจะทำเป็นบาป ด้วยเหตุนี้จึงเป็นกุสโรบายให้ทำการขนทรายที่อยู่ขอบแม่น้ำมาถวายแก่วัด โดยการนำมาก่อรวมกันไว้ตรงหน้าพระวิหารหล่อเป็นรูปเจดีย์เพื่อเป็นการนำทรายมาคืนวัดดังเดิม แล้วนำตุงไส้หมู ตุง ๑๒ นักษัตรมาปักไว้เป็นการตกแต่งเพื่อถวายเป็นพระพุทธบูชา ดังนั้นเพื่อมิให้เป็นบาปที่ตนเหยียบทรายในวัดครั้งก่อน และเพื่อเป็นบุญแห่งการถวายก่อสร้างเสนาสนะของวัดต่อไป และตุงก็เป็นเครื่องถวาย เพื่อเป็นศิริมงคลโดยมีความเชื่อว่าจะเป็นสะพานนำตนไปสู่สวรรค์ มักนิยมทำกันในวันที่ ๑๔ เมษายนของทุกปี เชื่อว่าเป็นวันเนาว์หรือวันเน่า ซึ่งเป็นวันที่ ๒ ของประเพณีสงกรานต์

เอกสารแนบ